Şimdi yıkılmış bir şehir yüreğim 
Sokaklar ıssız ve derinden hüzünlü
Caddelerde kaldırımlar tozlu
Yağmur bile düşmüyor toprağa
Güneş binalar üstünden sıyrılıp gidiyor
Bir adın vardı senin hasrete dair
Yüreğimi kan gölüne çeviren bir adın
Geceleri sokak lambaları sönüyor 
Seni yıldızlar gösteriyor 
Bulutlar kapatınca gökyüzünü
Yüreğin içimde ağlıyor 
Bir kuş pencereme konuyor 
Sıcaklığını ellerime veriyor 
Sonrada ellerimin buzunda can veriyor
Bedenim soluksuzca nefes alıyor 
Sanki bir şeyler nefesimi çalıyor
Kapım ansızın çalıyor 
Sen mi geldin apansız
İçeri gir diyebilecek gücüm yok
Kapım ardın sıra kapanıyor
Gözlerini görüyorum iki gözüm
Ağlıyor musun benim için 
Yoksa yağmur saclarından gözlerine mi değiyor
Beni bu şehir mi yıkıyor 
Yoksa sen gidince içimdeki şehir mi yıkılıyor
Anlamadım iki gözüm anlamadım ki 
Derdimi ellerine vereyim 
Seni kendi derdime yar eğleyim 
( Şimdi Yıkılmış Bir Şehir Yüreğim başlıklı yazı S.ARS. tarafından 8.12.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.