Online Üye
Online Ziyaretçi
Hemen şuracıkta, bir kaya dibine uzanmış ve seyre dalmışken yıldızları, beni düşlerimden alan, bir ses idi.. Sanki duyulan,
Evet, evet eminim,
İşte yine o!
Öfke içinde söyle bağıran;
On üçüncünüz ben miyim ki,
Kaçarsınız benden!
Haydi, çıkın artık ortaya,
August, october ya da, her kimseniz,
Ya sen!
Nerelerdesin, yüce Pan?
***
Korkuyordu şüphesiz,
Sesin sahibi; ancak,
Olsa, olsa vehminin gecesinden!
***
Ve sayıklıyordu, elbette, kendince,
Çaresiz, anlaşılan…
Oysa hani zamandır,
Bu ormanda
Yaşamaz iken şu tanrılar…
***
Yatışır mı? Acaba, korkusu,
Okunsa, kendisine Fuzuli’den,
Korkularım; olanı bulması iştigal-i fuzuliden.
***
Diyorum ki birde denesem mi ki Nedim’i,
Sonra kendimce şöyle diyorum;
Boşver, olma hevesinin nadimi!
***
Heyulası, zinhar, hoşlanırmış işitmekten;
Ancak, arada olursa bir benzerlik; Octavius ya da Virgillius’tan
İşte yukarıda yapılan, Faust’tan bir telmihti sana
Garabete bakıp ta sanma bir, uyuklama hali geldi bana.
( Hiciv Denemesi )