Ne zormuş şu dünyada dost bulmak!
Ne zormuş güvenip de yol almak!
Dinleyip ikna olup söze
Ne güç işmiş ortalığa yıkılmak!
Kervanını yükleyip yola çıkacakken
Yolun başında dımdızlak kalıp
Buzulların ortasında kirik olanı bulup
Serin sularda donup kalmak.
Ne zormuş o sulardan sağ çıkmak!
Doğru söylemişler hep eskiler.
O hani simdi cahil dediğimiz kisiler.
Eskiden de varmış kazık atmak.
Eskiden de varmış dostu çamura bulamak.
Gözleri kapanıyor insanin dünyaya.
Daha doğrusu yüreği kapanıyor dostuna.
Güven nerede kaldı?
O kuytu kenarlarda,
O unutulan sayfalarda.
Devran dönüyor ve
Gün,her gün kötüye dönüyor.
Benimki de aptallık iste!
Nerede görülmüş emeksiz yemek,
Varken onurunla para kazanmak.
Ne zormuş be kardeşim!
Ne çok koyarmış adama.
En çokta sırtından vurulup göçmek koyarmış adama!
Yazarın
Sonraki Yazısı