Ben şiir yazmayacaktım okuyacaktım durmayacaktım
Bak şairlik kimliğim eskidi artık kendi halimde susacaktım
Kendime dair doğrularım vardı şimdi oldukça geç oldu
Bak ömür gelip geçti senin ismini daim yaşatacaktım
Bakacaktım düne bugüne taşınacak olana geleceğe
Hor görenleri aşikâr kılacaktım dönüp geleneğe
Şimdi ne hürmet kaldı ne büyüklük ne de küçüklük
Reva mı memleketini seveni uğratmak böyle derde
Senin isminle hemhaldim senin isminle daima vardım
Kırılan kol olmayacaktı yaraları ben saracaktım
Nerede yoksul mazlum varsa olacaktım yanlarında
Ben sadece doğruları bir bir kalemimle haykıracaktım
Bak yaşlandım ne unvanımız var ne sanımız kaldı
İsmimiz düştü defter-i kebirden duamız eksik kaldı
Devranda anarsa bizi ah biri rahmetle anarsa unutmasa
Gönül eskilerden bugüne sadece tatlı hatıralar kaldı