/Ey kükreyen nefesleri ölüm kokan şehir
Göğsüne taktığın onur olsun sevdam
Yüreğim çarmıha gerildikçe boğazın düğümlü sularında/
Ah İstanbul!
Eşkıya aşklara yataklık eden
Yeditepeli koca şehir
Firari aşklarının kızıl yalnızlığına tutsak benliğim
Hoyrat dalgaların kucağında çırpındıkça sağırlaşır çığlıklarım
Yârsızlığa kafa tutan isyanlarım gezinir
Beyoğlu’nun ıslak sokaklarında
Neye yarar şimdi
Aşkın şerbetli masallarını üfleyerek içmek?
Avuçlarında ölü serçeleri beslemek herkese göre değil
Ki biz öğrendik İstanbul, öğrendik;
Yürekleri katleden en masum fâildi hasret
Ve bağışıklık kazanılmayan tek acıydı aşk...
Savruldum!
Sevdam yakılırken telaşlı kalabalıklarına.
Sevdiğimin kara gözlerinde sadece sır olmaktı dileğim
Aşkın günahına tepeden tırnağa soyunurken.
Galata Kulesi’nin Surları’ndan süzülüyor işte gözyaşlarım
Bıraktım yelelerini maviden öte gökyüzünün
Ey koca şehir!
Hazırım uçurumlarından düşmeye
Kurtarma beni...
Temizlenmez artık keşkelerin kan lekeleri dilimde
Dualarım da yetmedi alnıma mühürlenen bu erken vedaya
Kekeme dizelerimde kanıyor
Zifir rengine bulanmış boşluğun,
Tamam! Kabul ediyorum İstanbul, yenildim
Kapına gelmem bir daha...
Ay kayboldu dipsiz yakamozlarda,
Perde perde serilirken hasretim Eminönü Sahili’ne
Kayan her yıldızın izi sızlar tenimde
Olmazlar dilendikçe cesetlerine.
Ah İstanbul! Beni aldığın yere bırak,
Mülteci düşlerimi öldürdüm köprüaltlarında,
Gün doğumlarına serdiğin umutlar kadar sahte
Soluklarıma neşter atan bu sırılsıklam imgeler,
Koynunda ağlıyor adımın üşüttüğün her harfi
Beni aldığın yere bırak!
Uzaklarında yıkansa da aklanır mı artık bu sevdanın rengi?
Şimdi hangi ucundan tutsam eteklerinin
Kimsesizliğime diz çöktürüyor hasret
Kaç cehennem t/uzağına gizledin vuslatımı?
Tek gün aydınlığı sızmıyor penceremden
Yanık şafaklardan topladığım sabrı tükettim
Terkedilmiş sokaklarında intiharımı arıyorum soluk soluğa
Unut eşkâlimi İstanbul!
Mavilerle avutulacak bir yüreğim yok artık
Ölüme bile kavuşamayan sevdam doğuştan dul!
/Eğil İstanbul eğil!
Asılsa da yüreğin aşka her secde edişinde.
Nafile değil can verişlerin,
Her damla kanın kefendir üryan ihanetlere.../
22ocak2011
İcLaL AyGüN
Değerli şairim, gül yüreklim,
Nefesinizde şiirimin her harfine can verdiniz, zarif yüreğinize sonsuz teşekkürler hocam. Sevgimdesiniz her daim saygımla.
