Ağır yükünü mazluma bindirirler
Bunca fukaranın dişlerini çektirirler
Vicdanlara bu acı sığmaz ağa beyler
Ortaçağın kör karalığına bir damla su
Yolun düşmesin dost sakın darlığa
Yakarlar seni sündürürler ocağında
Çareler arasın dermanın niye yokta
Ortaçağın kör karalığına bir damla su
Gezdim dost dünyanın aydınlığından
Göremedim insanın hizmetini insandan
Ölüleri mezarından çalan değil mi insan
Ortaçağın kör karalığına bir damla su
Bağladılar dilimizi dilimizi yok etiler
Hangi çağda bu zülüm bize acımadılar
Hasretinden imanımda ciğerini aldılar
Ortaçağın kör karalığına bir damla su
İnsanı sevmek belaymış niye sevdiğim
Ey kâmillerin erenler şen olmaz gönlüm
Açılsın kapıları yıkılsın beylik kardeşim
Bu Ortaçağın kör karalığına bir damla su
Bizde acılar şerit olmaz asla baharımız
Hangi dağın ardındasın bekleme gelmez
Seyit Kazim zemheri ayından kar yağmaz
Ortaçağın kör karalığına bir damla su
04.07.2011