Online Üye
Online Ziyaretçi
u/yanıyorum küstah sözcüklerle
geceden kalan beyaz düşlerimle
arka bahçelerine haykırıyorum
köşegenimden, yamuk yerkürenin
bembeyaz düşlerimin kara celladı olma
kurtuluşumsa eğer ki ölüm
gönüllüsüyüm idam mahkumluğunun
boynuma geçirirken, çözülmez yağlı ilmeği
ayağıma takarken, kilitsiz demir prangaları
yüreğime hükmeder mezar sessizliği ve soğukluğu
kanlı duvarlarda yankılanıyorken son istek ve dua
iterim sehpamı özgürce, ölüme tüm teslimiyetimle
kendi celladım olurum
yeter ki toz pembe düşlerim
kirlenmesin yamuk yerkürenin
köşegeninde ki arka bahçelerinde
u/yanıyorum küstah bakışlarla
dönme dolaplardan kalan
çocukluğumun pembe hayalleriyle
sessiz çığlıklarımla ç/ağlıyorum
katran karası gecelerden kalan
yıldızlarımın beyazlığına inat
karanlıklarına yamuk yerkürenin
beyaz düşlerimin celladı olma
karartma günlerimde gönlüme açan
beyaz hayallerimi ç/alma
doruklarımda açan mor kardelenimi yolma
kanla karışık kirli ellerinle yolacaksan
kara vicdanınla koparacaksan
dur! beyaz düşlerimin celladı
gönüllüsüyüm yüreğimin cellatlığına
söker çıkarırım kanayan yüreğimi
topraktan kök çıkarırcasına
yeter ki küstah sözcüklerin
bin parçaya bölmesin beyaz düşlerimi
Birsen İNAL