Ağla Rab
Tanrısal varlıkta son bulan suyun
Üstüne yazdığımızı sanırız herşeyi,
Öyle bir farkındalıktır bu.
An’ı bir kenara bırakıp
Sorgulasak;
Zamanın di’li geçmiş halini
Bir çırpıda öldürenleri…
Kocaman özürlerin sıkıştığı
Kör fikirlerin köşelerini
Yontmak istercesine eser rüzgar
Ruhun inceliklerine.
Kara bulutların toplandığı beyinde ki
Fırtına, şimşeklerin ızdırabını kamçılarken;
Yakılan can günahları dillenir…
Öfkeli tene değen
Kızıl mavi gamlarla ağlar yüce Rab!
İnsanlık dilenir,
Tıslayarak dökülen kelimelerle
Çaresiz dil…
İner huzursuzluk, dilden beyne
Yağmur diner.
Yontulmuş ecişler;
Başlar aynı seramoniye
Üç ileri, beş geri
Elde kalan iki…
Yetmez ki insan demeye?
Yetmez !
Yeniden ağla Ya Rab!
Dindir ruhlarda alevlenen ateşi
Dindir öfkeyi…
Ağla Rab!
(
Ağla Rab başlıklı yazı
dilek-karaag tarafından
6/21/2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
