Ben ne anlarım aşktan, meşkten

En iyi sen anlarsın aşkı…
Ve bir de şu selvi söğüt ağaçları…
Oysa susar,

Sırdır diye söylemez...


Seyredip durursun

Sırça saraydaki köşkte,

Arzuna kavuşmak için

Yeter bir işaretin,

Veya imalı bir göz kırpışın...

Ben ki bir dul kadının

Ortanca çocuğu, yetim...
Olamaz senden yana

Kavli kararım, bir niyetim…


Azıcık aşım, kaygısız başım,

Fakir fukaradandır arkadaşım…

Ben ne anlarım güzel sözden,

Neyden ve sazdan,

O, şairlerin ve âşıkların işidir…

Elimden bir şey gelemez,

Ruhundaki boran ve fırtınaya

Elindedir, çeksen de silah…

Asılma, vallahi çok günah…

Bir tebessüm uğruna,

Koca bir ömür çekersin ah…

Garipledir benim işim,

Benim de bana göredir eşim…

Uzağım mihnetten, muhannetten,

Namertlik nedir bilmem,

Ahde vefalıdır benim sevişim…

Helaldir ekmeğim,

Tamamıyla altın teri, emeğim…

Nasılsa hocamdır bela ve çile,

Nefisle yola bile çıkmam,

Cahille de olmaz işim,

Budur sana dediğim…

Bu güne kadar hiç üzmedim,

Ne anamı, nede atamı…

Hele makul bile saymam,

Boşu boşuna atıp tutanı…

Bakma öyle… Bu garibe,

Ben asla terk etmem bu vatanı…

Ant-250711

( Bakma Öyle başlıklı yazı KOCAMANOĞLU tarafından 26.07.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.