Bir katre yalnızlık sundu kader bana.
O gecenin soğuk karanlığında
Ruhum gibi simsiyahtı gökyüzü..
Azrail ürpertisi vardı her hecede.
Sessiz,karanlık,ürperten pencerede..
Yalnızlık kol geziyordu o gecede..

Katran karası gecelerin
Abonoz renkli çocuğuydu yalnızlık.
Davetsiz misafiriydi gönlümün.
Hüzün yol arkadaşıydı uzuun bir bilmecede.
Bitmez bu gece ,sabah olmaz diyordum;
Yalnızlığın koynunda sessizce..

( O Gece başlıklı yazı Saadet Akgül tarafından 8/24/2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu