1 Ne uzun cümleydin bende

  Sana hoşçakal dediğim andan sonra haklı olarak bir tek ayrılık kaldı kapımı çalan.Oturduğum her yerde hep hazır beklerdim dostluğuna nazır seni. Girdiğim her mekanı sen kokuturdum sevgine gülümseyişimle.Çoğu zaman artık zamanın olurdum kendince tırmaladığın sanatından,tüm uğraşlarından.Olsun ben ona da razı beklerdim evime dolan cıvıl cıvıl sesini.

  Çok yorulduğumu anladım bu gün.Özlemek kavuşmaya umut olmaktan çıktı ruhumda derin ah çekişlerim vardı.Öfke duymayı bilmez kimseyle küs kalamazdım.Bu gün ayrılığın tanımı oldu öfkelerim.Kirpiklerim kan döküyor gecelerime,kimsesizliklerim sırılsıklam yapayalnız sokak köşelerinde.Her halimizle birbirimize koşup kapılarımızı aşındırdığımız gündüzlerimiz çoktan kaldı gerilerde.Anılardan bir mezar yaptım seni gömdüm en derinlerime.

   Benim eksik yanım yok artık üzülme.Ben de sevgilerimi artık zamanlarıma ayırıp uğraşlar edine bilirim kendime.Sensiz gidebilirim seyahatlerime.Sensiz çıkabilirim sabahlara sırılsıklam ıslansa da yastığım, sabah olunca yalandan da olsa gülümseyebilirim doğan her güneşe.Ben de bencilleşebilirim kendimce,ben de yutabilirim lokmalarımı mola verdirmeden boğazımda.Dizmeden hıçkırıkları ses tonuma ben de gülebilerim yalan da olsa her sohbete.Hatta adımı değiştirip kapris yapabilirim ben de.

  Gidişlerin sonu gelmiyor tüm dost sevgiler veda seslerinde .Mekanları dolduracak kahkahalar, sıradışı muhabbetler sıradan zamanlara bırakılmış, terkedilmiş dostluklarım yetim kalmış ellerimde.Ezanlar nakarat nakarat ayrılığa okunuyor.Kiliselerim çanlarını susturmuş hiç sesleri çıkmıyor.Bayraklarım yarıda bile değil yerlerde sürünüyor.Ne çok gidiştir senin ki: Seninle birlikte herkes hoşçakal diyor, terkediliyorum gidenler geri dönmüyor.

   Ne uzun cümleydin bende yazardım yazardım noktayı koyamazdım bir türlü senin tarifine.Şimdi gidişine ne kelimem var hazinemde ne bir küfür biliyorum ayrılığına yakışır şekilde.

   Öyle de sıralanmış ki sayende bitmemiş işlerim yarım kalmış mısralarım hepsini bitirip noktayı koyarım gidişinle.Dinginleşip kendimle kalır ben de beni dinler gülerim.Şart mı olur olmaz herşeye birlikte coştuğumuz anları sürekli tazelemek?Şart mı illa da birlikte üzüm ekmek yemek?Yemeden de yaşar tadını unutur zaten o ikiliyi hiç sevmiyormuş gibi de yapabilirim.

   Arkana dönmeden hoşçakal de.Benim eksik yanım yok merak etme.Sadece yaş yerine kan döker kirpiklerim.

     

                                                                                                    Yasemin Gülmüş

    

( Ne uzun cümleydin bende başlıklı yazı yasemin--gul tarafından 25.08.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.