Doğanın Dengesinde Yitik Zamanlar
Geçmişin dönemecinde bıraktığım
Umutları topluyor tarihin gezginleri
Her mevsiminde toprağın…
Ben yine yalnızlığı severim.
Beni bıraktığın halimle her gün yeniden,
Taptaze bir acıyı koklarım.
Ben yine hüzünlerin yolcuğunda,
Yine her köşe başına umutlarımı bırakırken,
Bıkmaz üşenmez geçmişin gezginleri,
Üzerlerinden acıları temizlenince
Yaşanabilir aşkları toplamaktan.
Ama yine de ben,
Yürümeliyim.
Geleceği doldurmalıyım içime,
Adımı bile unutmalıyım ki,
Yeni bir hayatı beklemeli benliğim.
Tüm yitik zamanlarda
Ve doğanın dengesinde…
(
Doğanın Dengesinde Yitik Zamanlar başlıklı yazı
Dogan Özcan tarafından
8.09.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
