Caddede Yalnızlık
sıkıldım kendime küstüm
bir bankın en ucuna oturup birinin gelmesini bekledim
hiç tanımadığım insanlarla dost diye selamlaştım
öyle güzel akşam oluyordu ki yalnızlığımdan utandım
ay ışığında yalanlarımı sıralayıp gecenin dibine yuvarladım
kalabalıkta kendime kurşunlar yağdırdım
belki kanayan yanıma çare olur diye bir cigara sardım
çektim içime gecenin nemini
birde baktım ki caddenin sonuna gelmişim
anladım işte hayat diye kendime fısıldadım
acı bile bir şekilde son buluyor
arkama dönüp bana aitlik taşıyan bir şey aradım
sokak aralarındaki patırtılardan başka hiç bir şeyi kendime yakıştıramadım
aklımın almadığı koca bir dünyada
kendi hayatımı unuturcasına yaşamışım anladım
kararlıydım
caddeyi tekrar yürümeye
alnımı umutlarıma yasladım
bir çocuğun gülüşünü bulabilmek için yeni adımlar attım...S.ARS.
(
Caddede Yalnızlık başlıklı yazı
S.ARS. tarafından
11.09.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.