Alev gibi saçların, kızıl güneşe benzer.
Yüreğim sevmiş seni, güneşe doğru gülsen.
İçtim sevda iksiri, ciğere değdi mavzer.
Dudağımdaki lezzet, yakacak kıymet bilsen.
Güneşten akan ateş, sevdamla ikiz kardeş.
Dağ olurdum uğruna, doğacak kadar sevsen.
Toprak koksa tenimiz, terimiz yağmura eş.
Kurulardım semada , ıslanıp bana dönsen.
Doğan her yeni gün de, bir teselli arardım.
Yağmurlu bulutlardan, lodosa dönüp essen.
Dinmezdi gözyaşlarım, seller gibi taşardım.
Taç ederdim başıma, bir yıldız olup gelsen.
Haykırırdım dünyaya! Güneşe ve toprağa.
Bil ki akan yaşımdır. Susuz çöl de su görsen.
Çiçekler kurusa da, can verirdim yaprağa.
Toprak güneşe doymuş, gül açacak su versen.
MEHMET FİKRET ÜNALAN
(
Toprak Güneşe Doymuş başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
23.09.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
