Beni Affet Çocukluğum
Beni affet çocukluğum
Ellerime bıraktığın gençliğimi kaybettim
Bir şansım daha olsa aldanmazdım belki de
Yarının bugünüme gülümseyen yüzüne
Denizler kadar engindi
umutlarım
Bir o kadarda hayallerim vardı
Martıların kanatlarına takılan
Limanlar dolusu vaatlerin şehvetinde kaldı
Ellerime bıraktığın yumuşak nasihatlerin
Yukardan aşağı indiğim hayatım
Çıkmaz sokak arasında kalınca anladım
Anladım ki
yaşamak
ince bir çizgide cambazlıkmış
Tutunamadım düştüm kalp atışlarımdan aşağı
Bağışlasın beni körebe dostlarım
Yakalayamadığım onlar değilmiş meğer
Açtığım misket çukurlarından çıkarım sandım
Nerden bilirdim o çukurlar dipsiz kuyularımmış
Annemin bağırışlarını özler oldum
Sadece oymuş sırtımdaki
izleri
okşayan
Ve babammış beni her zor anımda kollayan
Elleri demirden ve çelik gövdeli olan kadermiş
Bense onu iyi niyetli polyana sanmıştım
Aldandım
Affet beni çocukluğum
Bahçemde
bıraktığım tahtadan
oyuncakları
kollayamadım
Kumdan yaptığım kaleler yıkıldı
Sarhoşken unuturum sandım seni
Meğer her kadehte seni çıldırasıya anmışım
Anlayamadım
(
Beni Affet Çocukluğum başlıklı yazı
S.ARS. tarafından
26.09.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
