Bize Kalan İnsan Değildi
Ne kaldı ki geriye sevgiden
Sokak aralarındaki camgüzelleri eskide kaldı
Şimdi kaldırımlar yosma dolup taşmakta
Bir bakışta yıkmakta canım delikanlıları
Farklı bakışlar aramak anlamsız artık
Gözünde siyah kesme bir kalem
Dudağında duvardan akma bir boya
Ayağındaki
topuk
temel atar bir binaya
Eskidendi o afeti devran
kadınlar
Şimdi modanın elinde oyuncak
kadınlar
Kadınlar hep aynı farklılıkta
Hani o sevdaya gül bırakan delikanlılar
Şimdi köşe başları serseri kuşatmasında
Bir paket sigara adam kesmeyen
erkek
değil
Hele ekmek uğruna adam satmayana
Adam denmez olmuş
Gündüzü uykuda, gecesi kahvede
Ne yaradanı tanır, ne kul hakkı korur
Emek dediğin zaten hırsızın koynuna girmiş
Zevki sefa etmekte
Yetim çoktan almış başını, yollara vurmuş
Nerde kaldı insan olan, kadın ve erkek
Bir bütün olarak ayrı düşen
Yarım bile olmadan yok olup giden
Kadını köle gibi gören
Erkeği hep üstün gören
Zihniyetin soysuz nesilleri
Soyu tükenmekte olan son emekler
Son kadın son erkek
Son insan...
(
Bize Kalan İnsan Değildi başlıklı yazı
S.ARS. tarafından
3.10.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
