Ayrıyken hüzünler boy verdi içten

Hamurumu dertle kardın be gülüm

Ne iz var ne haber gerçek sevinçten

Gönlümü kasvetle sardın be gülüm
 

 

Aşkın ile benim yanıp yakılan

Bedeni mahvolup ruhu sıkılan

Hasret rüzgârıyla her an yıkılan

Tarifsiz biçimde yordun be gülüm
 

 

Bu güçsüz kalemim acıyı yazar

Ümitler tükenir hep azar azar

Esrik gövdem bazen köşeye sızar

Yollarıma pusu kurdun be gülüm

 
 

Nasıl etkilendim kurşun sözünden

Çarmıha gerildim senin yüzünden

Bunlar olmaz idi sevsen özünden

Sevda defterimi dürdün be gülüm
 

 

İçimde mâtemin kapkara rengi

Yıllarca direndim, kaybettim cengi

Bulamadım solda ritmi, ahengi

Kalbi ortasından yardın be gülüm
 

 

Yokluğun âdeta nefes aldırmaz

Kırışmış yüzümü asla güldürmez

Beni süründürür ama öldürmez

Sırtımdan hançeri vurdun be gülüm
 

 

Benzettin bülbüle, düşürdün zâra

Dönersen kapanır açtığın yara

Kalmasın hayâller başka bahara

Yaşam hevesimi kırdın be gülüm
 
 
Ömer AYDOĞAN
ORDU 02/02/2011
( Hevesimi Kırdın Be Gülüm başlıklı yazı OMARIM tarafından 10/25/2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu