“Bismillâh” diyerek koyulmuþ yola

Kararýný almýþ, hayýrlar ola

Özü saðlam mü’min verir mi mola

Ýslâm neferinin çoktur hayraný

Zâlim boþ sanmasýn asla meydaný

Kaþýnan her kimse boylar zindaný

Uymuþ tereddütsüz Hak davetine

Þaþacak kâfirler cesaretine

Arz gýpta edecek tüm gayretine

Acý iþkenceye göðüs gerecek

Mel’unu imanla yere serecek

Aðzýnýn payýný er geç verecek

Dostunun yanýnda su gibi durgun

Hâlinden belliydi, davaya vurgun

Gönlündeki þevkle düþmez ki yorgun

Fâni hevesleri nasýl da silmiþ

Hakikî menzili onuru bilmiþ

Batýl karþýsýna fena dikilmiþ

Kim ne derse desin, asildir kaný

Aydýnlýk âleme aittir caný

Belki arþ’a doðru yükselir þaný

Has Müslüman olmak elbette zordur

Onun yüreðinde yanan hep kordur

Ölümü görmez ki, âdeta kördür

Nebiler yurduna dalar gözleri

Kur’an üzerine bütün sözleri

Küllenmez gönlünde umut közleri

Aklýna gelmedi ana, baba, eþ

Biliyor hainden çýkmýyor kardeþ

Dimaðý ufuktur, yüreði güneþ

Ýþitmeyiz ondan âh ile zârý

Eritir kalpteki buz gibi karý

Bizlere müjdeler yenibaharý

Mevlâ’ya hürmettir inanç, ibadet

Manevî olgunluk yegâne servet

Cihat Mücahit’e gerçek saadet

Bu þiir, cihada giden kýymetli kardeþimiz Mücahit ELVERDÝ için kaleme alýnmýþtýr.)