Gün devrildi omuzlarına Güneşi battı koca başkentin Gözyaşını vurdu zaman...
Kırık bakışlarda hüzün Üşüdü kirpikte hicran Asıldı gözlerime yaş Ağladım Ağladım bir Ulus boyu Ankara çığlık çığlığa bu akşam...
Dudağımda vedanın soğuk ağırlığı Katıksızdı Yüreğimde düğümlenen sızı. Taş kesti gögsümde, aldığım her soluk Yenik düştü sesim nefesime Adımı alıp giderken adından....
Solgun yüzümde ,ayrılığın sarı lekesi Bir yangın ki içimde Ruhuna acı üflenmiş sessiz bir çığlıktı...
Issız sokaklara düşen ağrılı adımlardan Takıldıkça kaldırımlara elvedalar Anıların arkasına gizlendi pişmanlıklar Yürüdükçe mazinin içinde bata çıka Ayağım değil Yüreğim burkuldu...
Ayrılıktı düşen Tunalı’ya Acısı bana...
An/kara...
Ve gece... Sanki siyahı döküldü Yastığa düşmedi uyku Koptu kederin kıyameti Hüzne kesti saatler Sancıya bölündü...
Uzadı içimde gölgem Kaçamadım kendimden Vuruldum yandığım yerden Yürekte ateş Tende kül...
Çek ipimi hayat Gittiğin yöne doğru...
/Kaybettim yolumu hüznün herhangi bir sokağında,Ulus’ta bıraktım anıları,Kızılay’da dağıttım şairliğimi ,şiir yoksullarına...An/kara.../
( Kasımın Gözyaşları başlıklı yazı A.KARADOĞAN tarafından 11/6/2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
