Seni aklımdan düşürüm...
Tıpkı yıllar önce senin beni kalbinden dilinden düşürdüğün gibi...
Fırtına , boran, yağmur acı fırtına herşeye alışkın bu yürek...
Bütün kara günlere yılgınlıklara dirençli bu benden...
Hatta kalp yangınlarına can acılarına bile direnmeyi ezberledi....
... Ama yıllar sonra bu acı hüzün kahır hapishanesinden sonraki özgürlük bi garip...
Etrafımda ördüğüm tel örgüler yok artık yüreğimde kan damlaları sızıntıları bitmişş...
karanlık günlere yaslara alışkın bu beden,
Yeniden çiçek açmaya meyilli duygularla nasıl baş edeceğini bilmiyor işteee....
Esaretin bitip hadi özgürsün dendiğinde nasıl bocalarsa bir esir...
Şimdi öyle bocalıyorum bende seni aklımdan düşürdüğüm zamanda...
Evet seni unutmak kolay değildi ama unutuldun...
Şimdi bir boşluk var içimde ruhum temizlenmiş
Ama içimdeki boşluğu temizlemek için zaman gerekli...
Yeni yolculuklara çıkmak için biraz zaman lazım...
Kolay değil geçilen acının koridorları yangın odalarındaki zamanlardan sonra
Güneşin gülen yüzüne ışıklarına alışmaakk...
Hani zararlıdır bazı alışkanlıklar ama vazgeçmek zordur....
Sen benim için öyleydin ve aklımdan düşürdüm içim temizlendi...(
