Eğer
sevmişse yüreğin acıya katlanacaksın demektir.
Yani onu bütün benliğinle kabullenmişsindir.
O haldeyken sevmişsindir.
Bir müddet sonra sevgin acıyla harmanlanacaktır,
Ve sen bunun farkında değilsindir.
Öyle güzel gelir ki sesi nefesi.
Seni tamamladığını hissedersin.
Görmezsin oysaki gerçeği.
Gerçek şu ki sen sadece perdeyi,
aralayıp bakıyorsundur.
Yani
bulanık görmektir.
Yani her an perdenin kapanacağı korkusudur bu.
Bir
kere sevdi mi yüreğin acıyı tattırmadan;
yollamaz sevgilim dediğin.
Haykırmak istersin ona ama,
sen sadece susmakla yetinirsin.
Oysa susarken konuştuğunu fark etmezsin.
Çünkü konuşan sen değilsin.
Sevdin …
Ve sadece sevmekle yetinmelisin.
Ağlarsın
çoğu zaman yakarsın içini .
Sonra sigara külü gibi dökülürsün hayatın
içine.
Ve
sevdin bir kere artık dönüşü yoktur.
Bütün
çıkmaz sokaklar sana denk gelir.
Bütün
çekmeyen radyolar cızırdar kulaklarında.
Ümitlenirsin
çıkarsın karşısına sevdim dersin.
“
Değişmelisin”
Ama bilmezsin sen onu öyle sevdin.
Şimdi
değişmesini istemen haksızlık değil midir?
Sana
göre haklı ona göre en iyisidir değişmesi.
Sözler verilir, Yeminler edilir ama hepsi
geçicidir.
Çünkü
sadece sevmekle yetinmeye mahkûmsun.
Yalanlar başlar art arda gelen binlerce
tövbeler.
Sonra affetmeler…
Sevmişti ya hani yüreğin!
Acı çekmekten zaman ayıramazsın sevgiye.
Ama haklı sensindir kendince.
Sevmişsindir
bir kere iyiliğini istersin.
Oysaki
değişmesini istemekle sadece kaybedersin.
Ve
aslında terk edilen sen değil o olmuştur .
Ve sen bunu hiç bilmezsin.
Çok
sevmiştin ya hani..!