Kelimeler hüzünde, cümlelerde matem var.
Sırça saray yıkıldı, kederimden gülerim.
Umursamaz tavırlar yüreğimi yaralar.
Beni silen insanı bende elbet silerim.
Emek pazarındayım, eser üretir aklım.
Kelamım açık seçik, kimseden yoktur saklım.
Onurumu çiğnetmem, ondan kalem yasaklım.
Suskunluğum kendime dosta huzur dilerim.
Yanlışı babam yapsa dur derim durdururum.
Gönül söz dinlemese aklıma vurdururum.
Hal ehliyim diyene vefayı sordururum.
Vefasız yürekleri dostluğumdan silerim.
Aldırmıyorum artık hayatın akışına.
Birden olaylar döndü muhabbetin kışına.
Samimi mütebessim bir kulun bakışına,
Bir lokma ekmeğimi ondokuza bölerim.
Kalemim susar belki, saygı vefa hürmetten,
Rahmete kavuşmaya, çekinmem hiç zahmetten.
Yarab iki cihanda ayırma Muhammed’den(sav).
O’na kavuşmak için nice dağı delerim.
Huzur bulsun dünyada meçhul olan ilerim.
13/12/2011 Yaşar TAŞKESEN
Yazarın
Önceki Yazısı