Epey geç fark eyledim, çok ağır geldi sözüm

Gül misâli yüzüne nasıl bakarım gayrı

Nedamet duygusuyla dolup da taştı özüm

Rahat nefes alamaz can kızım benden ayrı
 

 

Yanıma çöreklenip kanıma girdi şeytan

Başkasının suçunu niçin yükledim ona

Ok yaydan çıkıverdi, anlayamadım bir an

Sessizliğe büründüm, ne dese haklı bana
 

 

Kendimi yitirmiştim öfkenin batağında

Fevri davranmak yoktu, anlaşmış idik öyle

Uzun süre kalmadık mutluluğun bağında

Istırabım biter mi, ruhum ne olur söyle
 

 

Çaresizlik illeti bedenimde kol gezer

Ne arzdayım ne gökte, has mekânımdır boşluk

Vicdanım kör topaldır, yaşamaktan hep bezer

Bilirim affedilmez bu aymazlık, sarhoşluk
 

 

Yazın ortasındaydım, payıma hazan düştü

Neye alâmet acep ufkumda beliren iz

Merhametsiz kalbime garip hisler üşüştü

Suç dosyam kabarıktır, sayfam değildir temiz
 

 

Hüznüm dur durak bilmez, sardı baştan aşağı

Sevincim dibe vurdu, kederim artar kat kat

Çözemedim inan ki inat denilen ağı

Fersiz kaldı gözlerim, son demindedir takat
 

 

Riayet edemedim kul hakkına nedense

Hassas bir gönlü yıktım, işledim büyük günâh

Ne de iyi olurdu aklım nefsimi yense

Buhranlar içindeyim, yüce Mevlâ’mda felâh
 

 

Ölçü: 7+7=14

Kafiye örgüsü: Çapraz

 
 
Ömer AYDOĞAN
ORDU 31/07/2011
( Ruhumla Hasbihâl başlıklı yazı OMARIM tarafından 16.12.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.