Þimdi paslanmýþ bir çivi gibiyim;

 yarýsý çakýlmýþ yarýsý pas tutmuþ

Senden gittiðimden beri ,

durduðum yerde duruyorum öyle

Büyük bir özgürlük var elimde

Özgürlüðün içinde yalnýzlýk.

Birlikte olduðumuz günleri düþünürken,

Yalnýzlýðým büyük bir haz veriyor bana.

Hazzýn içinde acý, acýnýn içinde sen…

Aslýnda hiç olamadýðýmýz saatler geliyor aklýma

Duruyorum bir müddet,

 sigaramdan derin bir nefes çekiyorum.

Sonra tenime dokunan ellerin geliyor,

 aklýma ve ben yine duruyorum.

Öyle büyüyorsun ki içimde,

 bende kocaman bir sen var ediyorum.

Ve yine senden gidiþim aklýma geliyor.

Bu aþkýn katili olunca;

 bedenimin de  katili olmak istiyorum.

Ýlk ve son kez kokunu duyuyorum üstümde.

Sen oluyorum, çýkýyorum benliðimden..

Senden gitmek mecburiyetini;

 bin bir piþmanlýkla önüme sunuyorum.

Oysa ben sensiz býrak konuþmayý,

 nefes almayý bile unutuyorum

Ve sen bunu bilmiyorsun ya,

Hani sen hiç sevmedi diyorsun ya;

 hiç özlemedi, hiç beklemedi…

Anlatamýyorum sana, çýðlýklarýmý,

 anlatamýyorum sessiz kalýþlarýmý

Kendi kendimi bitiriyorum içimde,

 bir an düþünmüyorum,

 uyku haplarý yardýmcý oluyor.

Sonra, çekip gidiþlerim geliyor senden.

Senden öncesini hiç bilmiyorsun bile.

Ne yaþadýðýmý ne düþündüðümü…

Ýmkansýz oluþun geliyor aklýma,

yasaklarýn, çýrpýnýþlarýn..

Sonra gözlerime derin bakmalarýn..

Bu son olsun sevdiðim

Bu son olsun sana dokunuþlarým.

Þimdi gidiyorum…

Var git dokunma yüreðine diyorum

Var git karýþma sözlerine

Katili olmadan git diyorum can çekiþtirmeden.

Öyle sessizce ve öyle umutsuzca .

Hoþça kal sonbaharým… hoþça kal…