Online Üye
Online Ziyaretçi
İçime hicran eken
Ey sevgili bir ses ver!
Hani senin ateşin?
Öyle yak ki ruhumu bir daha kavrulmasın
Önce yak sonra yol ver
Kalmasa da mecalim özgür olsun bedenim
Vermediğin yürekten bari tadımlık can ver
Kül olan yüreğime unuttursun adını
Bir tek hecesi bile bir daha anılmasın…
Sevda bahçelerinden muhabbetle ektiğim
Muhabbet tohumunu kökünden sök sevdiğim
Boya mavi suları
Siyahlaşsın denizler
Soldur tüm çiçekleri özenerek verdiğim
Dolaştığımız koyda kesilsin esintiler
Artık ılık meltemler bu aşkı kıskanmasın
O sevdalı günlerin unutalım tadını
Anlatma kimselere vazgeçmem sanılmasın…
Yüreğime kor olan
Gözlerin ırak olsun
İzleme uzaklardan
P/usundan çıkar beni
Koklayamam tenini
Değiştir menzilini
Boşa değil t/akışım artık canıma yetti
Önce beynimden attım şimdi kalbimde bitti
Dağlandı yaralarım
Beynim kalbi eğitti…
Çok çalıştı dersine bir daha yanılmasın…
Vuslatı bekleyişle
Gülmeyi unuttuğum
Yüzüm gülmeli artık
Boşuna avuttuğum
Hadi çek ellerini bu defteri kapattık
Yolun sonu göründü
Bir kuş kadar özgürsün
Unutmaya çalış ki seninde yüzün gülsün
Ömrümüze doğandır taze yeni ufuklar
Başka ufuklara git
Sevdalar karışmasın
Sürüm verip sevgimiz ufuklar barışmasın…
MEHMET FİKRET ÜNALAN