(Dilinden küfür eksik olmayan ve şükretmesini bilmeyen insanlara)
-TUZAK-
Haykırdığın her sözcük,
Tükürdüğün her isyan.
Bir ağıt olarak dönüyor,
Farklı seslerin uğultusuyla kulağına.
Kirlenmiş suratlara inat,
Yabancı suretlere aldırmadan,
Fısıltılı ıslıklar gibi,
Yankılanıyor kulaktan kulağa,
Tüm şükürsüzlerin dilinde.
Her bir çatlağından
Sinsice süzülüyor,
Sağlam zannettiğin
Yenilmez dediğin.
Tüm zerrelerine.
Nokta nokta karartıyor yarınlarını.
Ve yüreğinin en aydınlık yanlarını.
Düştüğün hal, hal değil.
İblisin kurduğu tuzak!!
Bir adım ötesi,
Bir avuç zahmetten ibaret değil yaşam.
Asgari hüzünler, uyuruk sevmeler değil,
Sözcüklerden yüreklere sığmayıp taşan,
Küfür ve nifaktan ibaret değil
Tekrarı yok,
Başlangıcı var sonu yok!
Doğmak var ölmek yok!
Bir çift bakışla kirlenmez insan.
Bir yudum suyla da temizlenmez önyargılar.
Günü birlik absürt kandırmacalar niye?
Senin bile inanmadığın savundukların
Faso fisodan ibaret. Anlasana!
Zordur bazen anlamsızlıklar içinde,
Kargaşalı cümlelerin esrarını çözmek.
Ki çözebilen sürer sefasını
Otuzüçünde yeşillikler içinde.
Gürüldeyen pınarların hazzını.
Paramparça kişiliklere bürünür
Şiir sandığın.
Yürek bohçanda biriktikçe örselenmişlikler
Hangi şair taşır ki bunca yükü?
Hangi şiir barındırır ki ruhunda,
Gelişi güzel kadavra kelimeleri.
İçinde sürekli kalan,
Kaldıkça bıçak gibi saplanan,
Sızlatan ağrılar sustukça onarabiliyor mu
Burkulan düşlerinin
Zedelenmiş yanlarını?
Susma !
Saçma sapan sıkıntı kümelerini
Kov iman ve duayla,
Bugün erken uyu.
Uyandığında ve sokağa çıktığında,
Gördüğün ilk mendil satan
Ya da köşe başında dilenen,
Çocuklara yönel.
Ve deki kendi kendine.
Beterin beterine,
Benden evvel yetiş Yarabbi.
Yasemin ÜNLÜ
17.02.2012
((Çocuğu okula bırakırken daha beşinci dakika da yol kenarında üç beş amca sohbet ediyor. İki laflarından biri küfür. Yahu amcalar ayıptır, çocuğum soruyor ‘’anne o amca ne dedi? …………….ne demek? ‘’ diye. Anlatıyorum yalnlış ve ayıp olduğunu. ‘’Anlıyorum anne tamam ama …………..ne demek’’ diyor. Bilmem anlatabildim mi? Eğitim şart. İman ile yoğrulmalı insan. Küfür ile haşrolanın ahrette vay haline)))