Cevizi öyle
severim,
Beş kiloyu birden yerim,
Biraz dar gelse
de yerim,
Bir türlü doymak bilmedim.
Üç beş karpuz bana yetmez,
Yoksulluk
kapımdan gitmez,
Böylelikle baca
tütmez.
Yedim hiç
doymak bilmedim
Severim yerim
hurmayı
İstemem, ağzı boş
durmayı,
Bilmem mideyi
yormayı
Bir türlü doymak bilmedim.
Vazgeçilmezimdir
soğan,
Elimden düşmedi söğen,
Yiye, yiye
oldum koğan,
Bir türlü
doymak bilmedim.
Her ay diktiririm
bir urba,
Midem oldu eten
torba,
Bana hükmeden
bir zorba,
Bir türlü
doymak bilmedim.
Kalkamaz oldum
yerimden,
Bir ağrı girdi serimden,
Öyle derinden,
derinden,
Bir türlü
doymak bilmedim.
Sağlamca düğme diktirdim
Avradı andan bıktırdım
Yedikçe boyun büktürdüm
Bir türlü doymak bilmedim
Oğuzsoyluyum az yemem,
Sabaha da kalsın demem,
Yemek yemeden edemem,
Bir türlü
doymak bilmedim