HAYAT

 

 

Hep böylemi olacak? Sen yapmaya çalışacaksın, hayat ise yıkmak için türlü oyunlar yapacak. Hep mi?

 

          Ne yapalım bizimde hatalarımız var ise. Ne yapalım bazen zaaflarımıza yeniliyor ve de kuralların dışına çıkıyorsak. Hiç mi hatırımız yok be hayat, senin istediğin gibi yaşadığımız zamanların.

 

          Tutunuyorum sana çoğu zaman; güzelsin diye, kıymetini bilmek gerek diye. Ancak tam mutlu olacakken yıkılıveriyorsun üzerime, hem de, neredeyse bıktım senden dedirtecek kadar. Ah be hayat!

 

          Ha; takılıyorum bazen sana. “Hayat bayat” diyerek. O na bozuluyorsan söyle. Şaka yapıyorum ben aslında.

 

          Ama sen ne olur şaka yapma bana.  Senin şakan can yakıyor, bak şimdi de canım yanıyor.

 

          Sana ne yaptım ben? Sen beni aldın içine, öyleyse bu istemezlik şimdi niye?

 

          Doğdum, büyüyorum ve öleceğim. Ben senin tüm kurallarına uyuyorum bak! Peki sen ne yapıyorsun bana, en ufacık hatamda çelmeyi takıyorsun ayağıma. Peki ama neden ben? O kadar iyiyim oysa sana karşı.

 

          İyi olmamam mı lazım çünkü sen hep kötülere kazandırıyorsun, kötüler hep mutlu ve zengin. İyiler ise neresinden olursa olsun senin içinde bir yerlerde acıyı tadıyorlar bir şekilde.

 

          Duyuyorum hayat; “ sendemi kötü olmayı seçeceksin beni yaşamak için” diyorsun.

 

          Sana cevabım ne biliyor musun? Asla !

 

           Ben seni yenerim bir şekilde hayat. Sorun bu değil. Ancak ben isterim ki birbirimizle kavga etmeyelim hep iyi geçinelim. Sen bana iyi davran bende seni adam gibi yaşayayım.

 

            Belki de umarsızsın bana karşı ya da herkese karşı. “Ben hayatım” diyorsun, “nasılsa bana mecburlar ve de o kadar çoklar ki, ben ne dersem o olur, biri gitse yerini öbürü doldurur.” Diyorsun.

 

            Ama hayat unutma, ben bir insanım ve aklım var. Senin ise sadece kurgularla dolu çok seçenekli oyunların var. Ben aklımı kullanır ve bu sınava girmezsem, sen sadece beni yok yazarsın. Benim aklımla sana neler yapabileceğimi kestiremez, beni arar durursun boş sahnelerinde.

           

            Senden bana bir rest, al benden de sana bir rest.

 

            Ama bak hayat, gel biz yinede kavga etmeyelim. Ben sevgiyle büyüdüm, iyilikle doğruldum. Sende büyüklüğünle sarıl bana ve iyi geçinelim ve de birlikte mutlu olalım.

 

-          Abi

-          Efendim kardeşim?

-          Ne yapıyorsun? Çökmüşsün yine masanın üstüne!

-          Bir yere dilekçe yazdım da.

-          Hayırdır?

-          Ufak bir işim var. Dilekçeyi vereceğim, kabul görürse biraz rahatlayacağım.

-          Konu ne abi?

-          HAYAT

( Hayat başlıklı yazı Ayhan tarafından 14.03.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.