Çanakkale’de verdik bağımsızlık kavgası

Dört yanımızı sardı amansız leş kargası

 

 

Karar kıldık hepimiz mukaddes bir davada

Kin ve barut kokusu zuhur etti havada

 

 

Sahipsiz sandı kâfir emsâlsiz memleketi

Reva görmek istedi ne hikmetse zulmeti

 

 

Cepheye koştu Türk’ün erkeğiyle kadını

Kat'iyen unutmayız hiçbirinin adını

 

 

Yedi düvele karşı verildi çetin savaş

Kararan tüm umutlar ağardı yavaş yavaş

 

 

Sanki insan değildik, dönüverdik aslana

Mevlâ’nın takdiriyle kafa tuttuk düşmana

 

 

Erkenden fark edildi kurulan hain pusu

Ezelden tanıyorduk kem İngiliz’i, Rus’u

 

 

Akıl sır ermez asla boğazdaki vahşete

Ahvâl necip milleti düşürmedi dehşete

 

 

Asker Gelibolu’da âdeta kalktı şaha

Tekbirlerle sığındık yalnız yüce Allah’a

 

 

Sükûta bürünmüştü bir ara Arıburnu

Radikal karar alıp çözmeliydik sorunu

 

 

O gün Conkbayırı’nda yer yerinden oynadı

Şüphesiz tarih şahit, etraf şehit kaynadı

 

 

Gam kasvet bulutları vardı Seddülbahir’de

Yine de galip gelme fikri dolandı serde

 

 

Yetiştirdi yardımı mazlumların hamisi

Yazgıyı değiştirdi Nusret Mayın Gemisi

 

 

Tüm dünyaya nam saldı Gazi Mustafa Kemal

Hem yol göstericiydi hem de sapasağlam dal

 

 

Açlıktan kesilmişti cengâverin nefesi

İman yuvası idi solda göğüs kafesi

 

 

Denizde ve karada koptu kızıl kıyamet

Ölüme gider iken düşünmedi hiç Mehmet

 

 

Nedir Koca Seyit’e devasa top mermisi

İnancı zirve yaptı lâf-ı güzaf gerisi

 

 

Kimse durduramadı, benzedik azgın sele

Anzaklar hayran kaldı estirdiğimiz yele

 

 

Şüheda kanlarıyla sulandı her bir karış

Hâlbuki biz istedik yurtta, cihanda barış

 

 

Kendinden geçer gibi nasıl da coşuyordu

Şehadet şerbetini içen pervasız ordu

 

 

Anlamaz olur muyuz gaddarın niyetini

Yıllar önce ödedik toprağın diyetini

 

 

İki yüz elli bin can yatar eşsiz diyârda

Güneş bambaşka doğup batar eşsiz diyârda

 

 

Sevda dolu kalplerin has mekânıdır cennet

Hepsine de gönülden duyarız gerçek minnet

 

 

Unutmak mümkün değil bin dokuz yüz on beşi

Hüsran gölüne soktuk kanı bozuk kalleşi

 

 

On sekiz mart mühimdir; yaptık toyu, düğünü

Zaten zaferle dolu değil mi Türk’ün dünü

 

 

Ebediyete kadar yazılmaz böyle destan

Aziz vatana karşı vazgeçmeyiz ihlâstan

 

 

Ömer AYDOĞAN

ORDU 12/03/2011

 

 

( Çanakkale Destanı başlıklı yazı OMARIM tarafından 18.03.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.