Online Üye
Online Ziyaretçi
Sevgili Serap
Kömürcü’ye…
TOMASİNA
Bir sonbahar akşamı
Elinden tutmuş ağabeyinin
Siyah-beyaz film seyretmiş
Sarı bir çift belikli saçları
Çiçekli entarisi üzerine salınan
Dokuz-on yaşlarında bir kızın
Gülümsemesine salladığı kuyruğuyla
Peşinden koşan Halep kedisidir Tomasina
Pembe yanaklı küçük kızın
Siyah-beyaz arkadaşı
Abla, kardeş çekişmesinin tarafı
Antepli sarı kızın sırdaşı Halepli
Tomasina
Aniden kaybolup gitti
Yıllar önce, nasıl oldu bilinmez
Aranmış mahalle-şehir bulunmaz
Yanaklarından dökülen damlaların
Onsuz tadı çıkmayan koşuşmaların
Aranan sevgili arkadaşı Halepli Tomasina
Dün akşam tıkırdayan kapı sesiyle
Çevrilen mavi bakışların ucundaki
Halepli
Üzerinde siyah-beyaz parıltılı kürkü
Aynı “miyav” sesiyle, aynı Halepli türkü
Geçiverdi bahçe yolundan içeriye
Alışıkmış gibi daha evvelden bu haneye
Şaşırmadı hiç kimse “bu kedi nerden
çıktı” diye
Soyadı verip, nüfusa geçirildi
Artık Gaziantepli oldu Halepli Tomasina
Geçen yıllar hiç değiştirmemiş
Ne kadar da benziyor dedesine
Belki dedesi gönderdi Gaziantep’e
Sormak olmaz nerden geldiği
Siyah-beyaz tatlı anıları
Geri getirdi haneye Gaziantepli Tomasina…
Muammer
KARADENİZ
Yazarın
Önceki Yazısı