Online Üye
Online Ziyaretçi
Başımı döndürdü bu hayat
Yağsızlıktan gıcırdayan
Atlı karınca misali…
Yaşıyor muyum şimdi?
Anılar yığılmış kapıma
Emanet bıraktım gülüşlerimi
Yalnızlık şiirlerini vurdum sırtıma…
Duman çökmüş gözlerime
Kara sevda mı vurdu ne?
Vurgun dağlara vururmuş
Dağlar eriyip bitse de…
Senden sonra “Firuze’yi” ezberledim
Zincir bağladım notalara
Başka şarkıları susturup
Hep o şarkıyı dinledim…
Gün güne alevlendi
Yanıp tutuştu şarkımız dilimde
Eşlik ettiğini duyar gibiyim
Zehir zıkkım hayatın tek eğlencesinde…
Masallar yağdırdım o şarkıyla
Kaf dağında kavuştuk seninle
Sonra birlikte söyledik şarkımızı
Pamuk prenses ve yedi cücelerle…
Yağmurlar yağdırdım o şarkıyla
Sen bulut oldun ben yağmur
Damlacıklara dönüşürken gözlerin
Uyandım çaresizliğin gözyaşlarıyla…
Ve nihayet anladım
Hayat denen şey bir masalmış
Bitmiş artık ölümsüz sevdalar
Sadece adı kalmış…
MEHMET FİKRET ÜNALAN
