küstah bir keder aşıyor dağlardanvadilere
doluşuyor sinsi bir duman gibi
ölümün egemenliği
oysa ben Orhan Kemal romanlarından çıkmış biriyim
ne yıkıntılar, ne düşbozumları
ne hüzünle gelen sonbaharlara teslim olmak
yorgun
kırgın
bile olsam
yok artık
göğsümün üstünde duya duya pişmanlıkları
oturup uzun uzadıya içbenini yorumlamak!
bombalanmış kentler gibi kalamam
bir çıvgarım ben
pullukta, harmanda, yükte
kara kısa işçilerin yanında
pazu pazuya, yürek yüreğe
kırlangıç kanatlarına takılıp gelen bahar
feryat figan çalışan fabrikalar
sesinizdir gecedeki yoldaşım
savrulsun o katmer açan gülünüz boşluklara
yüreğim sıyrılsın kimsesizliğimden
yıkılsın duvarları yalnızlığın
yüklüyüm çalkalanan denizlerin sesleriyle
deryayı içip gelen yağmur
yüzüme ağlama
acılar özü sarnıçların karanlığı içimde
hayır!
inanıyorum koparacak artık bu fırtına
özgürlüğe salavak gemileri....
uzak düşlerin derviş sabırlı köyleri
şartellerin, rüzgarların başındakiler
bir daha yüzlerine
o iç sarsıntılarıyla gelen yağmuru indirmeyecekler!
bir çıvgarım ben
sesini seslere veren, şarkıları yükselten
ve koşup tozlu yollarına, metropollere
o ışıklı mahyası zaferin
germek için alnına gecenin
soluk tüketen.............
(n)isyan
(
Bir Çıvgarım Ben başlıklı yazı
(n)isyan tarafından
19.04.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
