onu en çok Sherman' da
girişteki bankta görürdüm 
ayıkken günaydın nasılsınız
sarhoşken siz nasıl güzel bayansınız
derdi...

maskeli sessizlikler geçerdi 
adımları kaygılı
gülüşleri dudaklarına hapis

o ve ben bir yudumu paylaşırdık
bir okyanusu aşardık
ayıkken güzel ülkem derdi ayan beyan
sarhoşken biz nasıl düştük bu ülkeye bayan
derdi...

gemiler sirensiz sırıtırdı göz uçlarımızdan
ağlardı yeşermemiş ağaç dalları
güvercinler bir de 
bekleşirdi evsiz...

sabah ayazında örtünüp
gece yamacında soyunurdu
yalnızlığın 
kirli ve de mağrur kostümünü

bildiğince mimlerdi
hayatın handikaplarını
yılma sakın kaybettiğinde
kazanmak bil ki kaybetmenin eşiğinde...

susardı konu komşu 
börtü böcek 
dil lisan susardı
biz nasıl
neden 
bu kadar dilsiziz
derdi...


bildiğimce aysın isterdim
bir fincanın
kırk yıllık hatrına 
kendi toprağım gibi...

o ve ben ürpermiş yalnızlığımızı
severdik
biz nasıl
neden 
bu kadar benzeriz
derdi...



her şiir dökülür eteklerimden devrimsiz kararlar bozarım fikrimce
yanaklarımda ağaran iki lafın fecridir
Sherman yakınlarında bir adam 
uzatmıştır en azından
yalnızlığın maskeli dönüşünü...
( Sherman Road Da Ayyaş Hışırtısı başlıklı yazı meltem tarafından 20.04.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.