Dolanıp duruyorum çay kokulu anlarda.
Tebessümün çaydan hoş ipek buğulu mevsim.
Gümüş iklim tavırlı billûrdan zamanlarda.
Çaydaki nazlı ıtır seni hatırlatan im.


Dilimde düğüm olur kimi dem adınla çay.
Bardağın inceliği zarafetinle özdeş.
Sen tebessüm etmesen iğreti doğuyor ay.
Çayın has rayihası senin nefesinle eş.


Yad ettiğim zamanlar çayımla harmansın sen.
Bir bakır semaverin hayalinde iz kalır.
Erguvanlar açarken çay kokulu ansın sen.
Bahar sarhoşluğunu dudağımdan çay alır.


Bir İstanbul soluklu ılgar olsun semaver.
Yakamozlar üşürken Boğaz’ın sularında,
Karanfil dudağınla çaya rengini sen ver.
Periler tutsak kalsın derin uykularında.


Çay kokulu anların efsane hâli sensin.
Çaydanlığın sükûtu hâlimizin güncesi.
Seremoni anında haz çağına desensin.
Senle anlam kazanır bende çay düşüncesi…
Ankara,23.04.2012 İ.K

( Çay Düşüncesi başlıklı yazı İbrahim Kilik tarafından 23.04.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.