Online Üye
Online Ziyaretçi
İntiharımın gerisinde hep büyümüs çınarlar
Beni yutkunmak için simdi daha bir telaşla oynuyor
Kabrimin mezar tasini yontuyor simdi acilar
Kör kapıların gerisinde aşk dokuyor yalnızlıklar
Gece kahır süzüyor karanlık eşlik ediyor adeta
Şimdi yok yere sessizliğimi başröllerde sunuyorum
Mevsim mevsim topluyorum yorgun ağlayışları
Zaten gülüşleri bir sonraki hayata devr ederek yaşıyorum
Şimdi intiharımdan sonra bir daha bakıyorum gerilerime
Naaşımda intihar duruyorum gölgelerimi sonsuza düşürüyorum