UZAK
Aynaya baktım
Gözlerinden çok uzaklara
Yüzümde ki yorgunluk senin
Gözlerim çok eski ve karanlık
Biraz utandım birazsa övündüm
Yorgunluktan ve yılgınlıktan
Kimse anlasın istemedim
Dimdik durdum
Ve düşmanlarım sevinmesin
Yüreğimi umutlandırdım
Aslında şu efkarlı adama benzerim
Yürüyünce adımlarından habersiz
Kahır nedir ekseriyatı var mı
Bana bakınca güz geldiğini bil diyorum
Şu baharı anladım diyeni sil
Aşk sil baştan yazılsın
Gül endamın kazılsın
Mezar taşına o bahtiyardı yazılsın
Seni biliriz biz ey dağ gibi adam
Konuşsana açsana gözlerini gülsene
İşte bıraktığın gül o kadındır
Geri dön erguvanlar açmış
Senin yol cadde arası gibi
Kuşlar çekingen
Bir umut serüvenidir o yol
Bir gün seninde benimde buluşacağımız yol
Abdurrahman ÖRNEK
Yazarın
Önceki Yazısı