En az benim kadar sende haklısın, 
Bu yaşam bizlerin ortak paydası. 
Bilmem neden, niçin sen yasaklısın? 
Maksat nedir, kime bunun faydası? 

Gözlere batmasın yüzünün rengi, 
Çünkü; insanlıktır insanın dengi. 
Genetik farklar, bozmaz ahengi, 
Benzer seste çıkar ritmi, gaydası. 

Aynı kindir yakar, zulüm baskısı, 
Korkular aynıdır, aynı kuşkusu. 
Sevinçler, neşeler birdir coşkusu, 
Ortak sesle yansır hayda, haydası. 

Velhasılı insan, bir bütün alem, 
Ben benim dedikçe, olur elalem. 
Sımsıcak sözlerle tap tatlı kelam, 
Gül bahçelerinin sanki şeydası. 

Bir damlacık kandan, bir yığın toprak, 
Yemyeşil canlardan kup kuru yaprak. 
Aynılık insanda bulunca idrak. 
Durmuşoğlum budur, insan paydası.
 
Hüseyin Durmuş.
( İnsan Paydası başlıklı yazı Hüseyin Durmuş tarafından 15.05.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.