1 Kalbistan

         KALBİSTAN

 
Ruhun ki alevden, gözlerin ateş;

Kıvılcımlar saçar, yakarsın beni!

Tutuşur yanarım ben çıraya eş,

Bir seni yakamam, ah bir tek seni!..

 

Yeter bir kibritin çöpü kalbime,

Bir bakışın yeter, duman olurum…

Ve o bakışlar ki, akar gönlüme,

Ufalır ufalır, saman olurum…

 

Perçem perçem döker de zülf-ü yâri,

Tel tel akıtırsın şakaklarına…

Ah… Bir tek teline tutunsam bari…

Tutunsam kalsam al yanaklarına…

 

Hilal midir, keman yayı mı kaşın?

Ya o kirpikler?.. Ok mudur, süngü mü?..

Gamzelerin, cennet mekanı aşkın,

Geçirsem seninle orda ömrümü…

 

Derede su içen ceylan gibisin;

Ürküyorsun kendi aksinden bile…

‘‘Sevgi pınarımdan aşk içer misin?..’’

Yudumla kalbimi, ah kalbin ile…

 

Can senin cananım, al artık benden!

Bülbül senin olsun gülistanında…

Ruhum da senin…Ne ki artık beden?..

Bir deri, bir kemik…Kalbistanında!..

 

 

Fazlı ÇELİK

04.11.2004/Isparta

 
( Kalbistan başlıklı yazı YALNIZKURT tarafından 22.05.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.