Her betimde sen varsın seni görüyor didem ***
Leyla’nın suretinde çöldesin “türkü gözlüm”
Sen ki ruhuma neş’e, sen kalbime asudem
Adın ile müsavi güldesin “türkü gözlüm”
Senden özge tüm dünya yad olur âhar olur***
Varlığınla her mevsim döner de bahar olur
Bir kahve fincanında akşamlar seher olur
Vuslata yol götüren faldasın “türkü gözlüm”
Muzlim olan geceye yıldız olup ekildin
Gönlümün cidarına çivi gibi çakıldın
Irağa bakan göze sürme diye çekildin
Umutla beklediğim yoldasın “türkü gözlüm”
Hasretinin yarası şu sinemde onmadı
En kavi bünyân bile âhıma dayanmadı***
Aslı’ya vurgun Kerem bencileyin yanmadı
Korumda, alevimde, küldesin “türkü gözlüm”
Fasılasız şiirsin nokta koyamadığım
Kevseri bir badesin içip doyamadığım
Sarhoşuyum meşkinin asla ayamadığım
Kara bağrıma esen yeldesin “türkü gözlüm”
Ey meftunu olduğum kimsesizin kimsesi
Adın ney’de terane, neyzenlerin hu sesi
Sevdan ile can bulur Derviş’inin nefesi
Geleceğe yön veren hâldesin “türkü gözlüm”
Dide: Göz
Âhar: Başkaları, elalem
Bünyân: Duvar
