Harfleri söylerken dudağım birer birer

İsminin harfleri bile tembihlenmiş gibi

İnceden inceden acıtıyor kalbimi

Sinsi sinsi…
Sadece alfabemde olmasaydın yeterdi.

Ya da hiç tattırmasaydın ayrılığı

Şimdi bu kadar çıplak kalmazdım ben de aşka

 

Hiç bilmeseydim varlığını, yoksun’dum

 

Yokluğunun yakın olduğu zamanlarında
Sazımın teline acı acı vurmazdım mızrabı
Uzaklara dalmazdım yıldızlara kadar…
Öyle sinmişsin ki ruhuma, saçlarıma, gözlerime…
Her şiirin başı sen

Sonu ayrılık…


Bitkinim aşktan, usanmış hem

Toz kaçmış ağlamaklı cümlelerimden mısralarıma
Kim gelse bir sen etmiyor kemanı da olsa
Ya notaları bilmiyor

Ya da hiç çalmamış aşkın kemanını

 

Senin dilinden bir keman yayı olsun kulaklarımda
İsterse acılar bam teli gibi değsin canıma

Bir kaman taksimi yaşayayım…

Gözlerin olsun sözlerim

İlham olsun gülüşün

Öyle ki

Ben benden vazgeçeyim

 

Kalbim yorgun evvela
Lakin başkasının değil, senin

Ramak kadar duyumluk olsun
Biraz da doyumluk
Bir keman taksimi olsun kalbimde
Aşktan vazgeçmiş

Meşke meğil vermiş.
Unutmuş olsun ayrılığı…

 


Gökçe ÜSTÜNDAĞ

1 Ağustos 2012 / Çarşamba

Saat: 01.34

( Aşk Kemanı başlıklı yazı G ö k ç é ! tarafından 2.08.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.