Sallandı birden bire yatakta iken ben,
Ta derinden gelen bir kuvvet idi bu.
Çıktım dışarıya çığlık çığlığa millet,
Biri babasına ağlıyor,diğeri kardeşine.

Yek vücud olduk sallantıyla birlikte,
Aradık eşi dostu kurtarırdık belkide.
Kimi diyor "Annecim!" kimi diyor "Ayselim"
Kimi ağlıyor derinlerde yatan abisine.

Nasıl bir afetti bu dayanılmaz gücü var,
Sokaklarda insanlar kıvrım büküm geziyorlar.
Japonya'dan insanlar geldi halka yardıma,
Derinlerde yatan küçük kalpli insanlar.

Görüyordum doğanın bu zehir saçışını,
Sanki bir düşman gibi vurupta kaçışını.
İnsanların bağırarak ağlayan hıçkırışını,
Duymayan sağır kalmaz kaderlerine.

Zamanında insanlar gülüp oynarlar iken,
Tan vakti ağarmadan bağırır ağlar oldu.
Bilmiyordu oysaki güneşi görmeyecekti,
Son güneş batışını izleyememişti.


13. yılında Marmara Depremine şehit verdiğimiz tüm vatandaşlarımıza Allah'tan Rahmet.Yakınlarına eşine dostuna ve tüm Türk Ulusuna sabır ve selamet diliyorum.Biz sizleri hala unutmadık unutmayacağız....

( 1999 Ağustos Gecesi başlıklı yazı MuhametDuran tarafından 17.08.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.