Tanrı aşıkıyım, yedi kat gökler mekanım,
Beni mazur gör inemem sana.
Ayaklarımdan mahrum edilmiş Huma’yım,
Çocukları katledilmiş şehiredir isyanım.
Omuzunda da bekleme beni,
Başından çektimse gölgemi,
Hükümdar kılmaz artık ruhum
Virane gönül mülküme seni.
Yakalayamaz hiç kimse diriyken cismimi,
Ellerinin dokunuşunu göklere eklerim.
Ceza olarak yakılsa tenin
Ruhunu semalarda kırk gün beklerim.
Yanıldımsa yenilmeden yakarak ateşine
Tüketdim kendimi kül olup defalarca.
Çalınsın sevginin serenatı yerlerden,
Doğarım masum bir çocuk sesine yene ben.
Sevdayım, artık benden kara sevda ummayın,
Ben Kara Huma da değil, sadece Huma’yım.
18 ağustos 2012
Güzel sesi ile şiire anlam katmış sevgili kardeşim Necla Sarıkavaka derin teşekkürlerimi sunarım
(
Huma’yım başlıklı yazı
Huma tarafından
18.08.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
