Peşimi bırakmaz, depreşir yaram

Yeme içme ile yoktur pek aram
Mutluluklar bana galiba haram
Ahvâlimi gören eller gülüyor
 

 

Tutulmaz olaydım aşk denen derde

Başım dumandadır, gönlüm kederde
Mâzinin izleri şimdi her yerde
Çektiğim çileyi yıllar biliyor
 
 

Anlaşmak ne mümkün neş'eyle hazla

Ruhum küstü sanki baharla, yazla
Uğraşıp dururum kuru ayazla
Bahçemdeki gonca güller soluyor
 

 

Üzerime biner hasretin saf saf

Gelip de etmezsin şöyle güzel lâf
Her şeyim değişir eylesen insaf
Kalp evime daim seller doluyor
 
 

Ayarım da kaçtı yalnız duralı

Önümüzde yüce dağlar sıralı
Yüzüm gülmedi hiç, bahtım karalı
Ne kadar kaçsam da fallar buluyor
 
 

Sevinçten uçardım olsak baş başa

Gençlik çağlarımız geçmezdi boşa
Şaşıp kalır herkes gözdeki yaşa
Bazen tanıdığım kullar siliyor
 

 

Derbeder Ömer der cefadan bıktım

Hüsran deryasında gemiler yaktım
Sevda savaşından mağlup mu çıktım
Sonumu efsunlu teller çalıyor
 
 
Ömer AYDOĞAN
ORDU 19/03/2011
( Cefadan Bıktım başlıklı yazı OMARIM tarafından 20.10.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu