Sarsıldığın noktada zembereğin
teli kopunca
Sessizlik aşikâr olur
Susmayı çözüm sanma vefayı ateşe verirsin
Hatasını besledikçe suçlunun suçu artar
Ezdikçe seni nefretinden kin doğar
Tüketirsin ömrünü fedakârca
Yüzüne sahte gülüş yerleşir
Dost gözlerin uzağında
Mutsuzluk arkadaşındır artık
Yalnızlık rıhtımını uzun, uzun dolaştırır
Sessizlikle el ele verip
Geceyi işgal edersin
Hala anlamadın değil mi?
Kelimeler senin için döküldü dilimden
Sahte utanışlara kapılmadan
Hissettiğim ilgiyi de beraberinde götür
Yoksa ettiğim duaların tesiri kalmayacak
Sessiz bir düş gibi
Heyecan ve arzum baki kalacak
bende
Karanlıktan ışığa sürükledin
Gönül fırtınasını
Kirli olan kalpler nedamet
dilenirken
İkinci kefeni giydirir
Gölün mavisi
Berşah-Nurhan Doğrul 24 Ekim 2012