Bu mevsim hazan.

Bu mevsim yalan…

Hazanda mı olur hep ayrılan?

Ve bu mevsimde

En fazla ben miyim yara alan?

 

Dökülen yapraklar arasında,

Sıkışıp kaldım.

Beti benzi sararmış mevsimdeyim.

Erguvanlara hasret başladı,

Şimdiden.

Bozkır yalnızlığına merhaba.

Bir yaprak  düşerken toprağın kucağına,

İçimde fırtınalar kopar.

Bırakın beni kasıma

En fazla beni hazan anlar.

 

İrdelemeyin renklerimi.

Ayrılıkların ardından

Her gün bir hüzün bestelerim var.

Kızılla sarı arasında

Griye dönerken duygular.

Mutluluktan nasibimi alma zamanı,

Çok geç…

 

Aşklar; saklambaç oynar saklanır kuytuya

Çınar gölgeleri ağır ağır

Düşer uzaklara…

Eskisi gibi cömert değil güneş,

Isınmaz yürekler.

Sevgiler nasır tutmuş

Unutulmuş sevilenler.

En zayıf yerinden vurur hazan.

Neşter yer yürekler…

 

Kasım yağmurları düşerken

Toprak damlalara gebe.

 

Tebessümler donuk,

Suratlar asılmış bağ bozumunda,

Neler oluyor bu mevsime?

Her şey yerle yeksan.

Duygular talan edilmiş

Ortalık kan revan.

 

Aşk kokan çiçeklerin  boynu bükük,

Boynu bükük bülbüller lal.

Bu hazanda ne varsa?

En çokta beni yaralar…

 

Gamze YAĞMUR

 

21.11.2012

 

 

( Bu Hazan Beni Yaralar başlıklı yazı GamzeYAĞMUR tarafından 21.11.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.