Çok sevdiklerin…
Anlamsız bir parça hüzün içinde
Elin uzanabilir mi geçmişe bilinmez
Ya da uzanmak ister mi
Darılır mısın uzattığın eli tutmayanlara..
Ben hep darıldım
Sana darıldım mesela
Uzattığım eli tutmadığın için değil!
Görecek kadar yakın
Tutamıycak kadar uzak olduğun için…
Bilirim içine akıttığın yaşları
Hoş sohbetleri özlersin
Ansızın bir ses duyarsın
İçin kırılır bilirim
En çok güneşi ve maviyi özlersin
Denizi mesela
Gökyüzünü..
Yıldızları..
Sahip çıkıyorum onlara
Elim de kahvem her gece izliyorum
Yanımda duruyor hayalin
Eşlik ediyor kahve sohbetine
''Üşürsün içeri gir '' diye bir ses yankı yapıyo
Dinlemiyor oturuyorum
Yoksun çünkü..
Yoksun işte!
Sen de çok üşüyorsun bilirim
Soğukmuş duvarlar
Hoyrat insanlar can yakarmış
Bak! Can damlıyor satırlarıma
Sen damlıyorsun
Acı damlıyor..
Yoksun çünkü..
Yoksun işte!
Hatırlarmıydın beni
Unutsaydım seni
Aşsaydım dağları da unutsaydım sesini
Özlermiydin yine tebessümleri mi
Affeder miydin beni ?
Rüyalarıma giriyorsun o çukurdan
Alay ediyorsun yüzüme bakıp
Gülümsüyorsun kızgınlıkla
Konuşmuyor, susuyorsun
İntikam alıyorsun benden
Boş geçen ziyaretlerin acısını anlatıyorsun
Ben gelemiyorum
Sen geliyorsun ziyaretime
Ufak bir huzur
Derin bir acı bırakıyorsun
Gözyaşlarıyla biten uykularıma
Duyuyor musun çığlıklarımı
Bak nasıl da seni anımsatıyorlar
Dostlarım bile seni sorar oldu
Gözlerim dolu dolu
Adım atıyorum karanlık sokağa
Başımı kaldırıyorum
Yıldızlar bile seni anlatıyor
Bakma! Diyorlar
Onlar bile kızgın bana
Devam ediyorum adımlarıma
Köşeyi dönüyorum
Durakta bekliyor beni hayalin
Koşuyorum uzaklaşıyorsun
Koşuyorum koşuyorum..
Bu defa ..
Yoksun çünkü..
Yoksun işte!
Bekliyorum bekliyorum…
Gelmiyorsun
Rüyalarıma bile gelmiyorsun artık
Savaşıyormuşsun
Duyuyorum..
Öldürmüşsün beni beyninde çoktan.
Silmişsin gözyaşlarını
Daha çok güçlenmiş
Ama bir o kadar da yenik düşmüşsün
Yokum çünkü..
Yokum işte!
Kalbindeyim..
Ama biz yokuz çünkü..
Yokuz işte!
Yazarın
Önceki Yazısı