Gittin,

Tüm acıları yıldız misali serpeleyip yüreğime,

Harabeye dönen hayatımı, beni,

Bu koca şehri yıkıp geçtin,

Tek beni değil, martıları, denizi,

Öylece boynunu büküp,

Gözlerimdeki yaşla,

Kalbimdeki yasla,

İzmir’i ağlatıp gittin.

 

Şimdi gözlerimden sen damlıyor,

Bu şehrin sokakları,

Sen damlalarıyla yıkanıyor,

Deli bir rüzgar esiyor buralarda,

Yokluğunun ayak sesleri çınlıyor kaldırımlarda,

Tek ben değil sevdiğim,

Bu koca şehir,

İzmir ağlıyor.

 

Bak,

Dinle,

Martılar çığlık çığlığa,

Seni, sadık bir sevgili gibi iskelede bekliyor,

Tek boynu bükülen sen değilsin der gibi,

Gidişine tek ben değil,

Koskoca şehir,

İzmir ağlıyor.

 

Bu koca şehir

Sensizlikle yıkandı,

Bu koca şehir

Sen giderken sessizce ağladı,

Mavileri çıkarıp koynundan, karalara boyandı,

Gidişine tek ben değil sevdiğim,

Koca şehir,

İzmir ağladı.

 

Sensizim,

Sesim çıkmaz, sessizim,

Bak gözlerime, anla,

Nefesimdin, nefessizim,

Canımın canını aldın giderken,

Dermanım yok halsizim,

Bir ben değil,

Bu koca şehir,

İzmir ağladı.

 

Ayşe MANAV

( İzmir Ağladı başlıklı yazı Ayşe Manav tarafından 11/27/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu