En çok gözlerim özledi seni…
Daha göz bebeklerine bakmadan,
İçinde kaybolmayı özledi
Ve gözlerimizin sarmaşık misali
Birbirine kenetlenip öylece kalmayı
Uçsuz bucaksız uçurumlara
Sonunu bilmeden beraber atlamayı
En çok gözlerim özledi seni,
Bakışlarına değdiğinde,
Çocuksu bir gülüşle,
Ürpermeyi özledim en çok,
Derinlerindeki gizli kalmış yanmalarını,
Sayıklamalarını çözmeyi,
Bir labirentin içinden geçip sana ulaşmayı özledi.
En çok gözlerim özledi seni.
Sancılı bekleyişlerin ardından,
Masmavi ışık saçan yüreğini, yüreğinin içini,
İçinde hapsettiğin duygularını, fırtınalarını,
Med-cezirli duygu dalgalanmalarını,
Umutlarını...
Seni...
En çok gözlerim özledi seni.
Yakıcı kokunu hissetmesem de görmeyi,
Gözlerinde fırtınalar yaratmayı,
Kaybolmanı kaybolmayı,
Bir çift gözle sevip,
Sonsuza dek onunla kalmayı
Sen özlem nedir bilir misin?
Dilerim bu duyguyu hiç hissetmezsin.
Ayşe MANAV