Söndüren mum alevini

Sağanak yağmur misali,

Yok etti gidişin ümidimi.

Buğulu camlarda parmak izimi,

Karanlıkta uçurum ürpertisi,

Bir gün duyarsın belki,

Bu,  çaresizliğin sesi.

Gözlerin düştüğünde aklıma,

Bu dipsiz kuyularda,

Yansımanı görürüm batan güneşte,

Ve batmak isterim seninle,

Yok oluşumuzu seyretmek,

O derin sonsuzlukta.

Öğrendim cesareti yokluğunda,

Kaybedecek bir şey kalmadığında.

Şimdi son vermek niyetinde,

Gidişine dur demeyen bedenime,

O uçurumun kenarındayım işte.

Korkaktı,acizdi,sen ne dersen de,

Taşıyamam artık sensizliği ellerimde.

Şimdi toprak olmayacak tek şey var ise,

O da hasretinin kokusudur tenimde.

 

( Uçurum başlıklı yazı aslıhan tarafından 27.11.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu