Gülen gözlerim avuçlarımdan akıp gidiyor,

Şımarık sözlerim yerine, acılarım kâğıda dökülüyor,

Öyle ki acılarım yüreğimde,

Öyle ki acılarım kalbimde,

Öyle ki acılarım beynimde,

Öyle ki acılarım bedenimde,

Tamamen seninle dolu,

Üstelik sensiz her hücremde.

 

Umutlarım,

Mutluluklarım,

Toz mavi rüyalarım,

Birer birer beni terk ediyor,

Yüzümde açan güllerin,

Teker teker yaprakları dökülüyor,

Bir kışa gebe bu yürek,

Hazan rüzgârları bağrıma esiyor,

 

Gülücükler yüzümde yapmacık, asılı duruyor,

Baharın güleç yüzü benliğimi terk ediyor,

Gözlerimin önünde hayallerim,

İmkânsızlığı yaşıyor,

Dur diyorum bu kez zamana,

Bu kez dur akma

Söz dinlemez, laf anlamaz bir kula benziyor,

Sanki koşarcasına beni terk ediyor.

 

Ne doğan gün,

Ne gökyüzündeki ay,

Artık hiç biri bana ışık vermiyor,

Anladım var olmamın nedenini,

Bu sahnede,

Yalnızlık rolü,

Bana düşüyor...

 

2004

 

Ayşe MANAV

( Yanlızlık Rolü başlıklı yazı Ayşe Manav tarafından 11.12.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu